Ja hier zie je me bruisend, maar…
Als oudste in ons gezin van 6 kinderen was ik gedurende de basisschool-periode een vrij verlegen tot redelijk braaf meisje. Ik voldeed aan verwachtingen, nam weinig risico’s, liet me leiden door anderen.
Om dat ik altijd de jongste van de klas was begreep ik alles nog niet direct en aapte de anderen eerst wat na. Dat was mijn overlevingsstrategie. En ik werd altijd net niet gekozen of pas op het laatst.
MAAR vanaf de middelbare school was ik daar ineens klaar mee en sloeg dit compleet om. Ik had een lieve en zorgzame zus die 14 maanden jonger was dan ik. Zij deed alles al jaren verstandiger dan ik. En ik ging lekker tegendraads doen. Ik wilde niet meer ‘braaf’ zijn. Sinds die tijd klinkt dat woord voor mij als een belediging en gevangenis. In enkele jaren veranderde ik in een rasechte avonturier. Ik ging alles anders aanpakken.
“… beslissen en keuzes maken werd ineens veel makkelijker. Het kwam nu direct uit mezelf.”
Ik ging grenzen opzoeken, roken, drinken, was niet bang om te spijbelen, om op te vallen, ook al vond ik het wel spannend. Ik stuiterde van het ene naar het andere feest. Op mijn 19e reisde ik 2 maanden naar Maleisië en Indonesië met mijn vriendin Marianne van 17. Dat was in die tijd nog niet gebruikelijk. Ik beklom de Annapurna in Nepal tot 5400 meter hoogte, ontdekte in mijn twintiger jaren Thailand, Bali en Gili Trawangan.
En yes wat genoot ik van de vrijheid, de zintuiglijke ervaringen van het anders doen. Het raakte een diepere laag in mijn gevoel. Ik werd trots op mezelf want beslissen en keuzes maken werd veel makkelijker. Het kwam nu direct uit mezelf.
“Pas toen ik koos voor een andere job werd het weer leuk.”
En wat heb ik veel uitgeprobeerd in die jaren. Niet alles ging goed maar het voelde fantastisch. Mijn eigen ding doen.
Al die jaren werkte ik bij de Rabobank en wist: te veel voorzichtigheid en in je hoofd zitten is niet goed. Maar toch viel ik terug naar té voorzichtig zijn. Ik was rond de dertig en inmiddels een ramp in het ’meekrijgen’ van mijn 22 koppige team tijdens de teamvergaderingen. Het kostte me veel geprakkezeer want uit onzekerheid keek ik het ‘leidinggevende’ kunstje af van ervaren collega’s en bleef hangen in ontvangen van het geijkte gemopper en afhaakgedrag in ons teamoverleg.
“Kom op, nog even jongens” en “Okay maar blijf er nog even bij…” aapte ik mijn voorgangers na.
Pas toen ik koos voor een andere job werd het weer leuk. Ik kon het keurslijf van me afgooien en weer ongeremd plezier maken en genieten van mijn werk. Toch ging ik nog een stapje verder, nam na enkele jaren ontslag en begon mijn bedrijf Djembe Agogo.
En hier leerde ik het pas: iedere groep mensen AAN zetten. A la minute. En ik maakte er mijn specialisme van.
Inmiddels is het nog veel lastiger geworden voor teamcoaches en leidinggevenden om mensen mee te krijgen, om ze bij de les te houden. Het loopt namelijk al jaren helemaal scheef in teams. Dat moeten we heel anders gaan aanpakken.
“… met iets wat je zelf leuk vindt om te doen en waarmee je de gezamenlijke doelen ook echt gaat halen. Zonder afhaakgedrag, stress of gemopper.”
Op een teamoverleg haken mensen steeds sneller af. Je ziet ze continu inkakken of met een half oog op hun mobiel turen. Want daar zit het entertainment namelijk maar 1 tik van je vandaan. Het is zo handig en inmiddels ook volledig onderdeel van wie we zijn. Maar het belemmert ons ook om regelmatig een samen-gevoel te beleven. De stress loopt op door al die beeldschermen. Voor veel teamleiders is het bijna niet meer te doen…
Maar EUREKA ik heb inmiddels de oplossing gevonden. En jij bijna ook. Geen gemopper meer of gezoek naar allerlei ingewikkelde groepsspelletjes, ongein of hulp van buitenaf. Je kunt het helemaal anders doen dan alle anderen, veel leuker ook.
Want soms mag het brein even uit. Terug naar voelen, afstemmen op de situatie en op elkaar. Iets gaafs doen samen.
Ik kan je helpen als je onderscheidend wilt zijn in je teamoverleg. Om de disbalans weer recht te trekken ga je namelijk iets unieks inzetten. Iets super eenvoudigs, waarmee je de gezamenlijke doelen ook echt gaat halen. Zonder stress of gemopper.
“…een mooi verhaal wat je mee kunt nemen om je coachees of collega’s te helpen om meer hun eigen ding te doen. Dat waar hun echte kracht zit.”
Je gaat impact maken en knallen met z’n allen. Je gaat durven opvallen, een beetje entertainen. Want dat is wat teams gewoon nodig hebben.
Kies dus ook eens die rol van de avonturier, de lefgozer. Ga het af en toe een beetje spannender maken. Als je ondernemer bent ben je blij om je eigen ding te kunnen doen. Rek daarom die grenzen eerst voor jezelf wat op. Je brengt eerst jezelf in beweging. Dan heb je wat voorsprong. En een goed voorbeeld, een mooi verhaal wat je mee kunt nemen om je coachees of collega’s te helpen om meer hun eigen ding te doen. Dat waar hun echte kracht zit.
“Samen trommelen is de beste vorm om dit versneld te beleven.”
Juist dit spannende maar ook speciale gevoel, de zintuiglijke ervaring die hen laat beleven wat ze anders niet zouden durven… dat raakt op een diepere laag. Als ze dit ervaren dan weten ze wat ze willen doen. Dan kunnen ze allemaal spontaan op elkaar reageren. Het ontstaat altijd in het gevoel. Jij laat ze dus iets anders beleven waardoor ze anders gaan voelen en anders gaan denken.
Zo maak je beslissen en keuzes maken gemakkelijk voor iedereen, want het komt direct uit henzelf.
Soms mag het brein dus even uit. Ga dan samen spelen en neem iedereen mee uit het hoofd, naar de trilling en resonantie, naar waar het tof en spannend wordt. Samen trommelen is de beste vorm om dit versneld te beleven.
Wat mensen nodig hebben is;
– elkaar helpen en begrijpen, weer dichter bij elkaar komen
– niet alleen in het hoofd komen van de ander maar ook in elkaars hart
– dat ze zo vanzelf mee resoneren
“Je laat het van binnenuit komen. En zo vind je al direct je concrete kapstokjes. Daar kun je als teamcoach mee verder.’
Muziek werkt magisch. Met mijn eigen methode die ik ook aan mijn klanten leer kun je in 3 stappen deze unieke oplossing voor teamspirit inzetten. Dat is namelijk wat samen muziek maken doet. Het zorgt voor groepsenergie, voor teamspirit. Je maakt ieder teamoverleg tot een feestje. Terwijl je samen het allerbelangrijkste bereikt.
Geef je eigen draai aan een teamvergadering. Daag ze uit met een krachtige formule waarvan je al weet dat ie werkt. Je zorgt namelijk voor resonantie die het onderbewuste gaat triggeren. Je laat het van binnenuit komen. Zo vind je direct kapstokjes en daar kun je als teamcoach mee verder.
Geef jezelf een mooi cadeau. Ga ook deze impact maken. De maatschappij heeft dit gewoon nodig. Teams hebben Jou nodig.
Het eerste gave ritme wat ik je leer is: ‘Gaan we lekker doen!’
Dit kun jij ook overal inzetten.
Simpeler en leuker kan ik het nu niet maken… maar wel als je het een keertje komt proberen. Durf je op de knop te klikken?
